Si mësova ta përshtas stilin me mëngjeset e mia dhe jo anasjelltas

(English Below)

“Mami, je zgjuar? Dua petulla.”

Kështu nisin mëngjeset e mia. Në fakt, Elliot nuk do petulla—ai thjesht do që unë të çohem. Kur i ofroj petulla, ndryshon mendje. Vezë? Jo. Ai do lodra. Ky është sinjali im, që më në fund të futem në dush.

Një dush normalisht duhet të jetë relaksues, apo jo? Jo për mua. Pa mbaruar ende gjysmën, dëgjoj trokitjen e vogël tek dera: “Mami, mbarove?” Unë nxitoj edhe pse nuk ka më nevojë që ta kem në krah çdo sekondë. Është thjesht zakon. Tipar i mamave ky.

Pastaj vjen procesi i përditshëm: tharje flokësh ndërkohë që e bind të lajë dhëmbët, krem hidratues ndërsa i premtoj French toast. Disa ditë ia dal, ditë të tjera thjesht mbijetoj.

Dhe ja—fillon numërimi mbrapsht. Kam rreth 13 minuta për të dalë gati: pak concealer, një blush, një krehje e shpejtë flokësh. Dikur filloja gjithmonë me këpucët me taka dhe ndërtoja veshjen sipas tyre. Tani pyes veten: cili kostum më lejon të vesh atlete?

Dhe atë zgjedh. Kam një kostum gri që nuk më zhgënjen kurrë dhe një të zi. Poshtë gjithmonë një këmishë e bardhë ose bezhë—cilado që është pa rrudha dhe pa njolla çokollate. Dhe ja ku dal.

Çfarë kam mësuar: bukuria për një nënë nuk është për shtresat e makeup-it apo kimikatet. Është për ato rituale të vogla që më kujtojnë se jam ende unë. Një krem natyral, një xhaketë që të jep formë në çdo rast, një lëkurë e pastër që shkëlqen më shumë nga uji dhe gjumi (kur arrij ta bëj të plotë 😅) sesa nga produktet.

Sepse realisht—nëse kam vetëm pesë minuta, më mirë t’i përdor që të dukem zgjuar dhe natyrale, jo e lyer. Dhe Elliot? Atij nuk i intereson nëse eye-liner-i im është perfekt. Ai thjesht do të luajë me makina.

Ndoshta ky është thelbi: stili dhe bukuria duhet të përshtaten me mëngjeset tona të vërteta, jo anasjelltas.

Less Makeup, More Me: A Mom’s Morning Style Story

“Mommy, are you up? I want pancakes.”

That’s how my mornings start. Elliot doesn’t really want pancakes—he just wants me up. When I offer pancakes, he changes his mind. Eggs? No. He wants toys. And that’s my cue to finally head for the shower.

Now, a shower should be relaxing, right? Not mine. Halfway through, I already hear little fists knocking on the door: “Mommy, are you done?” I rush—even though he doesn’t actually need me every second anymore. It’s just a habit. A mom thing.

Then comes the balancing act: blow-drying hair while convincing him it’s toothbrushing time, moisturizing while bribing him with French toast. Some days I win, other days I just survive.

And then—the final countdown. I’ve got about 13 minutes to pull myself together: concealer, a little blush, a quick hair comb. I used to choose my heels first and then build an outfit around them. Now? I ask myself which suit lets me wear sneakers. That’s the one I grab. I have a grey suit I always trust, and a black one. Underneath, it’s always a white or beige shirt—whichever is clean, unwrinkled, and chocolate-stain-free. And off I go.

Here’s what I’ve learned: beauty as a mom is not about layers of makeup or harsh chemicals. It’s about small rituals that remind me I’m still me. A natural moisturizer, a blazer that sharpens any outfit, clean skin that glows more from water and sleep (when I get it 😅) than from products.

Because honestly—if I only have five minutes, I’d rather use them to look awake and feel natural, not painted. And Elliot? He doesn’t care if my eyeliner is perfect. He just wants me to play cars.

Maybe that’s the point: style and beauty should fit into our real mornings, not the other way around.